شاید شما هم به عنوان یک زیست شناس مولکولی علاقه‌مند باشید که آنزیم یا پروتئین شما پایدارتر شود و به دنبال این نیاز از ابزارهای بیوانفورماتیکی موجود استفاده کنید.
حتما این نکته را توجه داشته باشید که اکثر ابزارهای موجود که پیشگویی پایداری پروتئین‌ها را انجام می‌دهند براساس سطح انرژی آزاد ساختار پروتئین عمل می‌کنند و ممکن است پیشنهاد جهشی که توسط نرم افزار داده می‌شود مناسب مسئله شما نباشد.
در درجه اول تعریف پایداری باید مشخص شود و اینکه ناپایداری پروتئین بواسطه کدام عامل است؟
گاهی پروتئین زود تجزیه می‌شود و یا به pH یا غلظت نمک‌ها حساس است و یا اینکه در اثر دما ساختار و فعالیت خود را از دست می‌دهد. برای هر کدام از این موارد استراتژی متفاوتی وجود دارد و اکثر این موارد ارتباطی با سطح انرژی آزاد پروتئین ندارند.
افزایش پایداری حرارتی پروتئین جزء موارد پرکاربرد می‌باشد و در آن علاقه‌مند هستیم آنزیم یا پروتئین مورد نظرمان در دمایی بالاتر، مدت زمان بیشتری فعالیت خود را حفظ کند.
این خصوصیت کاربردهای مختلفی خواهد داشت از جمله استفاده از آنزیم‌هایی که نیاز به حضور آن‌ها در دمای بالاتر از دمای بهینه آنهاست مثل آنزیم‌های بکارگرفته شده در پودرهای لباس شویی و یا آنزیم‌هایی که در صنایع داروسازی بکارگرفته می‌شود.
برخی موارد علاقه مند هستیم شرایط نگهداری پروتئین خود را آسان‌تر کنیم و به این ترتیب می‌توان پروتئینی که برای نگهداری به یخچال نیاز دارد با افزایش پایداری آن به دما، آنرا در دمای محیط نگهداری نمود و بدین ترتیب ضمن افزایش نیمه عمر آن، صرفه جویی در هزینه‌های نگهداری و توزیع آن خواهد شد.
در اکثر موارد افزایش پایداری حرارتی عکس فعالیت آنزیم می‌باشد هرچند که موارد استثنا نیز گزارش شده است. این رابطه عکس بخاطر این است که اغلب به دنبال افزایش پایداری حرارتی، ساختار پروتئین انعطاف پذیری خود را از دست می‌دهد درحالی که در اکثر موارد پروتئین برای فعالیت خود به میزانی انعطاف پذیری وابسته است.
این مجموعه با نرم افزار تخصصی و انحصاری پیشگویی پایداری پروتئین که توسط همین مجموعه پیاده سازی شده به شما کمک می‌کند تا با ایجاد جهش‌های مهم پروتئین خود را پایدارتر کنید.
